zondag 25 april 2010

zondag 25 april



Toen we vanmorgen bij L'ancien Café kwamen stond er een cadeautje voor ons. Een tuinkabouter met een briefje. We waren echt helemaal verrast, maar begrepen niet van wie die leuke geste zou kunnen zijn. Na het apéro hebben we wat rondgevraagd en volgens de Fransen moest het, gezien de tekst, van Nederlanders zijn. Ja hoor, Pieter en Mattie waren de schuldigen, en ze hielden hun gezichten zo strak als wat toen we het vertelden. Het is een artiest tuinkabouter, incl. palet en kwast. Hij blijft absoluut bij het huis staan als decoratie en we zullen het nog wat "erger" maken met wat kunstbloemen e.d. De geste wordt erg gewaardeerd!!!

Het apéro was zoals gewoonlijk gezellig. Mooi weer, en je kletst wat met allerlei mensen. Chris heeft het huis open gezet zodat enkele nieuwsgierigen hun gang konden gaan. Er staat inmiddels al wat meubilair dat we aangeschaft hebben bij Depot-ventes en op Vide-greniers. Woensdag is de officiele overdracht.

vrijdag 23 april 2010

foto's




Hier is te zien hoe Chris de rotte delen uit de ramen haalt en ze vervangt door goed hout. Als ze geschilderd zijn, is er bijna niets meer van te zien.

Begin




Het is zover! Sinds gisteren hebben we de sleutel van wat L’Ancien Café zal gaan heten.

Weliswaar is de overdracht nog niet officieel, maar Saäd, de eigenaar, vindt het prima dat Chris alvast aan het schilderwerk is begonnen. Zelf is hij bezig met het dichtmetselen van de doorgangen.


Afgelopen woensdag hebben we bij de Sikkenswinkel in Montpellier de verf opgehaald. Precies dezelfde kleur als op onze eigen luiken. Met Photoshop hadden we verschillende kleuren uitgeprobeerd op een foto van het huis, en blauw-grijzig is toch de beste keus.

Inmiddels is de voordeur in de verf gezet, en de binnenkant van de luiken van de eerste en tweede verdieping. Het geeft zo een prima indruk hoe het gaat worden. Het is niet de normaalste manier om een verbouwing te beginnen, maar het is wel prettig voor het aanzicht van het pleintje.


Volgens Marie-Thérèse, een mevrouw uit het dorp, zijn de trappen binnen van graniet. Ze vond ze prachtig. Dat wordt dus schoonmaken!

Allerlei mensen maken een praatje en willen graag even binnenkijken, dat vertraagt het werk nogal. Als het nieuwtje eraf is, zal dat vanzelf wel minder worden.


Groepsgewijs worden de resultaten besproken, en zelfs de hond, Gina, blijft kijken.